Wat doe je als BABS nou eigenlijk precies?

Als trouwambtenaar verbind ik stellen in de liefde, zo voel ik het ook echt. Je kunt voor de wet trouwen of voor de kerk maar uiteindelijk trouw je met en voor je hart.

Alles begint met een kennismakingsgesprek want het is belangrijk dat stellen een goed gevoel bij me hebben, dat geldt andersom ook voor mij natuurlijk. Al kom je als trouwambtenaar met mensen uit alle lagen van de bevolking en verschillende nationaliteiten in contact. Dat maakt het extra verassend en interessant.

Tijdens een uitgebreid gesprek mag ik een kijkje nemen in het leven van het bruidspaar en laten zij zien en horen waarom ze zo gek zijn op elkaar. Samen bespreken we hun plannen en wensen en gaan we de huwelijksceremonie vorm geven. Vaak gebeurt dat bij stellen thuis, of we nemen vast een kijkje op de trouwlocatie. Dan stel ik natuurlijk heel veel leuke en lieve vragen en met toestemming van het paar ook aan familie en vrienden. Al die verhalen en mooie woorden zet ik om in hun eigen lovestory.

En na al die weken van voorbereiden, plannen en schrijven ( wat al een feestje op zich is!) is de mooiste dag dan eindelijk aangebroken. Als BABS voltrek ik hun huwelijk voor de wet.

Als ceremoniespreker vieren we de liefde tijdens een ceremonieel huwelijk. Bruidsparen zijn dan voor de dag van het ceremonieel huwelijk al voor de wet getrouwd op het gemeentehuis en vieren de ceremonie later op een bijzondere locatie of in het buitenland.

Je leest het he, BABS zijn is een feest!!

Hoe ben je zelfstandig trouwambtenaar geworden?

Ik kwam met het beroep ‘zelfstandig trouwambtenaar’ in aanraking tijdens mijn eigen huwelijk. Het contact en de manier van voorbereiden en werken met onze Babs vond ik zo super leuk en bijzonder dat ik dacht; “Dát is nou echt iets wat helemaal bij me past, dat wil ik ook!”

Vrienden van me vonden dat ook en zette me zogenaamd voor ‘het blok’ door mij te vragen of ik hun ceremonie wilde doen. Samen met een Babs van de gemeente heb ik toen hun huwelijksceremonie verzorgt. En tja….sindsdien ben ik verslingerd aan het vieren van de liefde! Want wat was dat kicken!!

Vervolgens volgde ik een 3- daagse cursus tot trouwambtenaar, zette ik mijn eigen bedrijf Liefdevieren op en solliciteerde ik bij gemeente Gorinchem tot Buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand. Dit is wel in vogelvlucht he haha!

Wat is jouw stijl?

Ik heb een passie voor ceremonies die net even anders zijn. Mijn toespraken zijn op het lijf geschreven en die breng ik met een pit, passie en vrolijkheid en altijd vol spontaniteit en liefde. Ik hou niet van zoete woordjes en verhalen,  de liefde heeft een beetje pit nodig!

Ik hou van informeel. Dat is als trouwambtenaar weleens lastig met een toga, en de rechten en plichten van de huwelijkse staat.( ik zal altijd proberen om onder het dragen van de toga uit te komen, maar als het bruidspaar er wel heel blij van wordt dan trek ik hem wel aan) Daarom trouw ik het allerliefst ceremonieel.

Het liefst combineer ik mijn twee passies met elkaar; reizen en de liefde vieren. Voordat ik moeder mocht worden heb ik heel veel gereisd, zowel in mijn eentje, als later met mijn man. Waar ter wereld een bruidspaar de liefde ook wil vieren.. I will be there!

Wat is het gekste dat je ooit hebt meegemaakt als BABS?

Met stip op nummer één; een stel dat heel dol op elkaar was, maar alleen vanwege de erfenis met elkaar wilde trouwen. Ze hadden beide niks het huwelijk, maar wilden alles wel goed geregeld hebben. Ze zouden thuis trouwen in de tuin met alleen de getuigen erbij. Tijdens het gesprek zat ik op een enorme Chesterfield bank met een grote hond naast me die de hele avond scheten liet.. maar het gesprek liep lekker! Zij was wat ouder en hij had een hardrockband (das in mijn straatje hoor want ik hou ook van die muziek al heb ik mijn uiterlijk inmiddels aangepast haha).

Afijn, de dag brak aan. Het regende pijpenstelen dus het huwelijk zou binnen naast het zwembad plaatsvinden. Toen ik aankwam hing de bruid, in zwarte gottic jurk van zolder en met een sigaret in in de hand, tegen de deurpost om me welkom te heten. De getuigen zaten op rij, de één met gloedje nieuwe cowboy laarzen en de andere met sportsokken en Adidas slippers, allebei met een mok koffie in de hand.

Voor mensen die niks met het huwelijk hadden was het bruidspaar heel emotioneel. Hun verhaal was top, ze hadden niet verwacht dat ik überhaupt iets over hen kon vertellen maar he…das mijn talent! Na de start van de ceremonie trok ik mijn toga uit en had daaronder een t-shirt van de band van mijn man aan met de toepasselijke naam “Cut the Crap” dat leek mij wel passend aangezien ze niks met de rechten en plichten van het huwelijk hadden haha.

Signed, sealed en deliverd. Tijd voor taart, champagne en een bommetje in het zwembad! Ik vond het echt een hoogtepunt omdat ik er van geniet dat mensen zo zich zelf zijn en eigenlijk niet veel van de dag verwachten, maar dan zo emotioneel en verast kunnen zijn.

Wat was je mooiste moment als BABS?

Het mooiste moment was het mogen trouwen van mijn eigen zus en zwager. Hun liefdesverhaal onder woorden mogen brengen was heel bijzonder. Het was van uit mijn gezichtspunt heel emotioneel om naar de gezichten van onze ouders, grootouders en  familie en vrienden te kunnen kijken. Ons neefje van 7 die een liedje van Marco Borsato zong met een, in het begin, bibberig stemmetje van de spanning. Maar ook de mooie blik in de ogen van mijn zusje als we elkaar tijdens de toespraak in de ogen keken. Dat gevoel dat je de essentie van hun liefde weet te verwoorden. Dat was echt super mooi! En dat mijn dochtertje, toen nog 3 jaar, hun ging knuffelen en dat het startschot bleek voor een groepsknuffel met alle neefjes en nichtjes en het bruidspaar.

Welke tip heb je voor bruidsparen?

Als tip zou ik paren mee willen geven om echt hun wensen en plannen uit te spreken. Om groots, dat is iets anders dan groot, te denken. Buiten de lijntjes te kleuren en helemaal gaan voor een ceremonie die bij hen past. Vrijwel alles is te realiseren.

Creatief trouwen noem ik dat! Inclusief coole BABS natuurlijk!